چه مقدار آب باید در طول روز بنوشید؟

چه مقدار آب باید در طول روز بنوشید؟

 

میزان آب مورد نیاز بدن در روز

حدود 60٪ بدن را آب تشکیل می دهد. شما دائم در حال از دست دادن آب بدن خود هستید ، در درجه اول از طریق ادرار و بعد از طریق عرق کردن. برای جلوگیری از کم آبی باید مقدار کافی آب بنوشید.

نظرات مختلفی در مورد میزان مصرف آب مورد نیاز در هر روز وجود دارد. پزشکان معمولاً هشت لیوان آب را توصیه می کنند که معادل حدود 2 لیتر است. با این حال ، برخی از پزشکان معتقدند که شما باید در طول روز به طور مداوم آب بخورید ، حتی اگر تشنه نیستید.

مانند اکثر چیزها ، این به فرد بستگی دارد. بسیاری از عوامل (داخلی و خارجی) بر نیاز شما به آب تأثیر می گذارد.

 

آیا میزان مصرف آب بر سطح انرژی و عملکرد مغز تأثیر دارد؟

بسیاری از افراد ادعا می کنند که اگر در طول روز آب کافی ننوشند، سطح انرژی و عملکرد مغز آنها کم می شود. یک مطالعه در خانمها نشان داد که از دست دادن مایعات 1.36٪ بعد از ورزش باعث اختلال در خلق و خو و تمرکز شده و باعث افزایش سردردها می شود.

 

مطالعات دیگر نشان می دهد که کم آبی بدن (1-3٪ از وزن بدن) ناشی از ورزش یا گرما می تواند به بسیاری از جنبه های دیگر عملکرد مغز آسیب برساند. 

کم آبی بدن می تواند بر عملکرد بدنی تأثیر منفی بگذارد و منجر به کاهش استقامت شود.

 

میزان آب به ازای سوختن کیلو کالری

 

آیا نوشیدن مقدار زیادی آب به شما در کاهش وزن کمک می کند؟

ادعاهای زیادی وجود دارد که افزایش مصرف آب با افزایش متابولیسم و ​​کاهش اشتهای شما باعث کاهش وزن بدن می شود. طبق دو مطالعه ، نوشیدن 500 میلی لیتر آب می تواند به طور موقت سوخت و ساز بدن را 24 تا 30٪ تقویت کند.

علاوه بر این ، نوشیدن آب سرد ممکن است مفید باشد زیرا بدن شما برای گرم کردن آب در دمای بدن نیاز به سوزاندن کالری بیشتری دارد.

 

یک مطالعه نشان داد کسانی که در رژیمهای غذایی که قبل از هر وعده غذایی 500 میلی لیتر آب می نوشند ، در مقایسه با کسانی که این کار را نکردند ، 44٪ وزن بیشتری را طی 12 هفته از دست دادند. به طور کلی ، به نظر می رسد نوشیدن مقادیر کافی آب ، به ویژه قبل از غذا ، ممکن است باعث کاهش وزن قابل توجهی شود، به ویژه هنگامی که با یک رژیم غذایی سالم همراه باشید.

علاوه بر این ، مصرف کافی آب از دیگر مزایای سلامتی آن است .

 

آیا مصرف آب بیشتر به جلوگیری از مشکلات سلامتی کمک می کند؟

چندین مشکل سلامتی با افزایش مصرف آب ممکن است رفع شوند:

یبوست: افزایش مصرف آب می تواند به یبوست یک مشکل بسیار شایع کمک کند.

سرطان: برخی از مطالعات نشان می دهد ، افرادی که آب بیشتری می نوشند ، خطر کمتری برای ابتلا به سرطان مثانه و کولورکتال دارند.

سنگ کلیه: افزایش مصرف آب ممکن است خطر سنگ کلیه را کاهش دهد.

 

آیا می توان سایر مایعات را جایگزین آب کرد؟

آب ساده تنها نوشیدنی نیست که به تعادل مایعات شما کمک می کند. سایر نوشیدنی ها و غذاها می توانند تأثیر قابل توجهی داشته باشند.

یک عقیده غیر علمی این است که نوشیدنی های کافئین دار مانند قهوه یا چای به شما کمک نمی کنند هیدراتاسیون شوبد زیرا کافئین یک مدر است. در واقع ، مطالعات نشان می دهد که اثر دیورتیک این نوشیدنی ها بسیار ضعیف است.

بیشتر غذاها نیز حاوی آب هستند. گوشت ، ماهی ، تخم مرغ و به ویژه میوه و سبزیجات حاوی مقادیر قابل توجهی آب هستند.

سایر نوشیدنی ها می توانند در تعادل مایعات از جمله قهوه و چای نقش داشته باشند. 

 

آب مورد نیاز بدن در روز

 

به تشنگی خود اعتماد کنید :

حفظ تعادل آب برای بقای شما ضروری است. به همین دلیل بدن شما دارای سیستم پیچیده ای برای تنظیم زمان و میزان نوشیدن آب است. هنگامی که مقدار کل آب بدن شما از حد معینی پایین می رود ، تشنگی شروع می شود.

این توسط مکانیسم های شبیه به تنفس کنترل می شود، لازم نیست که در مورد آن فکر کنید. برای اکثر مردم ، احتمالاً نیازی به نگرانی در مورد مصرف آب نیست. اعتماد به غریزه تشنگی کافی است.

 

در برخی شرایط ممکن است مصرف آب افزایش یابد. مهمترین مورد ممکن است در مواقع افزایش عرق باشد. این شامل ورزش و هوای گرم خصوصاً در آب و هوای خشک است.

اگر زیاد عرق می کنید ، حتما مایعات از دست رفته را با آب دوباره پر کنید. ورزشکارانی که تمرینات بسیار طولانی و شدیدی را انجام می دهند ، ممکن است نیاز به پر کردن دوباره الکترولیت ها به همراه آب داشته باشند.

 

نیاز شما به آب در هنگام شیردهی و همچنین چندین بیماری مانند استفراغ و اسهال افزایش می یابد. علاوه بر این ، ممکن است افراد مسن نیاز به مراقبت آگاهانه در مورد میزان مصرف آب خود داشته باشند زیرا مکانیسم عطش در پیری می تواند مشکل پیدا کند.

 

چه مقدار آب بهترین میزان است؟

در پایان روز ، هیچ کس نمی تواند دقیقا به شما بگوید چه مقدار آب نیاز دارید. این به فرد بستگی دارد. آزمایش کنید تا ببینید چه چیزی برای شما بهتر است. بدن برخی افراد ممکن است با آب بیشتر بهتر عمل کنند ، در حالی که برای برخی دیگر تنها باعث افزایش تعداد دفعات ادرار می شود.

 

این دستورالعمل ها باید برای اکثر مردم اعمال شود:

وقتی تشنه شدید ، آب بنوشید.

وقتی دیگر تشنه نیستید ، نوشیدن آب را متوقف کنید.

در هنگام گرما و ورزش زیاد ، حتماً به مقدار کافی بنوشید تا مایعات از دست رفته را جبران کنید.

ویتامین دی و خاصیت مقابله با کرونا/راه‌های تامین ویتامین D کدام است؟

ویتامین دی و خاصیت/راه‌های تامین ویتامین D کدام است؟

یکی از ویتامین هایی که می تواند به تقویت بدن بپردازد و در مبارزه بدن با کرونا به کار آید مصرف کافی ویتامین دی است. در مطلب زیر راه های تامین دیتامین دی را برمی شمریم.

 راه‌های تامین ویتامین D برای بدن شامل نور خورشید، منابع غذایی و مکمل ویتامین D است که با توجه به محدود بودن منابع غذایی این ویتامین، بهترین راه برای دریافت آن قرار گرفتن در معرض نور آفتاب است.

بیشترین مقدار ویتامین D در میانه روز (ظهر) در بدن ساخته می‌شود به شرطی که حداقل صورت و دست‌ها بدون هیچ لایه محافظی (مانند کرم‌های ضد آفتاب) در معرض نور خورشید قرار بگیرند.

ارتباط ویتامین D یا به اصطلاح “ویتامین آفتاب”، با سلامت استخوان ها، برای همگان ثابت شده و محرز است، اما امروزه علاقه مندی فراوانی به این ویتامین به دلیل ارتباط با بیماری‌های مختلفی از جمله ام اس، انواع سرطان، بیماری‌های قلبی- عروقی و دیابت ایجاد شده است. طی سال‌های اخیر، محققان پیشنهاد کرده اند که ویتامین D می‌تواند نقشی حیاتی در تنظیم گلوکز (قند خون)، انسولین و التهاب داشته باشد که این یافته، می‌تواند به نوبه خود یک هشدار مهم برای پیشگیری از بیماری‌های قلبی- عروقی و دیابت باشد.

بدن جهت حفظ عملکرد صحیح و سلامت خود نیاز به ویتامین‌ها دارد. ویتامین‌ها به دو گروه اصلی تقسیم می‌شوند: ویتامین‌های محلول در آب و ویتامین‌های محلول در چربی. ویتامین D از دسته ویتامین‌های محلول در چربی است (ویتامین‌های محلول در چربی شامل ویتامین‌های A، D، K و E و ویتامین‌های محلول در آب شامل ویتامین‌های گروه B و ویتامین C است). ویتامین D مانند سایر ویتامین‌های محلول در چربی در کبد و بافت‌های چربی ذخیره می‌شود و همانطوری که مقادیر اضافه آن می‌تواند سمی باشد، کمبود آن در بدن نیز با بروز بیماری‌های مختلف جسمی و روحی ارتباط دارد.

ویتامین D برخلاف سایر ویتامین‌ها می‌تواند در بدن از نور خورشید نیز ساخته شود، درحالی که بیشتر ویتامین‌ها فقط باید از طریق غذا تامین شوند.

برخی عوامل بر امکان تولید ویتامین D در اثر تابش نور خورشید تاثیر گذارند. افرادی که پوست تیره‌ای دارند، یا در مناطقی دور از خط استوا زندگی می‌کنند، افرادی که دارای اضافه وزن یا چاقی هستند یا پوشش کامل در برابر نور خورشید دارند (استفاده از ضد آفتاب، لباس‌های پوشیده، دستکش، کلاه و غیره) و افراد مسن، نمی‌توانند به مقدار کافی ویتامین D از طریق نور آفتاب به دست بیاورند؛ بنابراین برای این دسته از افراد، استفاده از مکمل ویتامین D ضروری است.

همچنین آلودگی هوا از جمله عواملی است که مانع سنتز ویتامین D توسط نور خورشید در بدن می‌شود؛ بنابراین در مورد افراد ساکن در کلان شهر‌ها که عموما” هوای آلوده‌ای دارند هم باید به امکان وجود کمبود ویتامین D توجه شود.

غنی‌ترین منابع غذایی ویتامین D شامل روغن کبد ماهی، ماهی‌های چرب مانند ماهی سالمون، لبنیات و تخم مرغ هستند. از آنجا که این ویتامین به مقدار فراوان در منابع غذایی وجود ندارد، دریافت مکمل آن، با در نظر گرفتن میزان مواجهه مفید فرد با نور خورشید، در صورت تجویز از سوی پزشک یا متخصص تغذیه، توصیه می‌شود.

تنها راه تشخیص کمبود ویتامین D، آزمایش خون است. اگرچه علائمی همچون مشکلات گوارشی، تعریق در ناحیه پوست جمجمه، استخوان درد، افزایش وزن و بی حوصلگی می‌توانند تا حدودی نشانگر کمبود ویتامین D در بدن باشند.

با وجودی که ایران کشوری آفتابی است بررسی‌ها نشان می‌دهند که ما در بیشتر مناطق کشور در حدود ۸۰ درصد کمبود ویتامین D داریم. نوع لباس، گرد و غبار، شیشه پنجره ها، هوای ابری، هوای آلوده و کرم‌های ضد آفتاب می‌توانند مانع رسیدن اشعه ماوراءبنفش به بدن و ساخته شدن ویتامین D مورد نیاز در بدن فرد شوند. همچنین منابع غذایی ویتامین D بسیار محدود هستند و غنی سازی مواد غذایی با ویتامین D در ایران به شکل گسترده انجام نمی‌شود.

گیرنده‌های ویتامین D تقریبا در تمام سلول‌های بدن وجود دارند که این نشان دهنده نقش مهم ویتامین D در فرآیند‌های شیمیایی بدن است. اما این ویتامین نقش قابل توجه و مهمی در تنظیم عملکرد سلول‌های بتای پانکراس (سلول‌های ترشح کننده انسولین در پانکراس یا همان لوزالمعده) دارد.

در دیابت نوع ۱ که ترشح انسولین در آن مختل می‌شود، سلول‌های بتای پانکراس توسط سیستم ایمنی بدن تخریب میشوند و در دیابت نوع ۲، سلول‌های بتا تلاش می‌کنند تا انسولین بیشتری تولید کنند، چون در سایر بافت‌های بدن مقاومت به انسولین وجود دارد و این هورمون نمی‌تواند عملکرد لازم را داشته باشد. از جمله مهمترین عواملی که باعث مقاومت به انسولین می‌شوند؛ اضافه وزن، نداشتن فعالیت فیزیکی، چربی شکمی زیاد و زمینه ژنتیکی است.

مطالعات نشان داده اند که ویتامین D در سلول‌های بتا پانکراس بر تولید و ترشح انسولین اثر می‌گذارد. ترشح انسولین وابسته به کلسیم است و جذب کلسیم نیز تحت تاثیر ویتامین D قرار می‌گیرد. برخی از مطالعات حیوانی نشان داده اند که کمبود ویتامین D منجر به کاهش تولید انسولین می‌شود. همچنین محققان نشان داده اند که کمبود ویتامین D باعث کاهش حساسیت بافت‌ها به انسولین و در نتیجه بروز دیابت نوع ۲ میشود.

ویتامین D جزء آن دسته از ویتامین‌های محلول در چربی است که قابلیت ذخیره شدن در بدن را دارد. در صورت مصرف بیش از حد مجاز، می‌تواند باعث عوارضی از قبیل رسوب کلسیم در کلیه ها، ریه ها، قلب، گوش، درد‌های استخوانی، از دست دادن اشتها و تهوع، افزایش حجم ادرار، یبوست، اختلالات کلیوی و موجب مسمومیت شود.

کمبود ویتامین D با افزایش نمایه توده بدنی، فشار خون بالاتر، تری گلیسرید بالا و مقاومت به انسولین که همگی از عوامل مستعد کننده فرد به بروز دیابت نوع ۲ هستند، ارتباط دارد. اما، نکته حائز اهمیت این است که دریافت مقادیر مطلوبی از ویتامین D در پیشگیری یا کنترل دیابت موثر است و مصرف بیش از حد آن همراه با عوارض جدی است. بنابراین، مصرف ویتامین D از طریق مکمل، نیازمند بررسی‌های پزشکی و تحت نظر پزشک یا متخصص تغذیه باید صورت گیرد و لازم است که از مصرف خودسرانه آن پرهیز شود. همچنین توصیه می‌شود با توجه به شیوع بالای کمبود ویتامین D در ایران وضعیت ویتامین D خون در همه افراد بخصوص افرادی که در مرحله پیش دیابت قرار دارند، مورد بررسی قرار گیرد.