مصرف قند چه تأثیری بر مغز می گذارد؟

اکثر انسان‌ها به موادغذایی شیرین علاقه زیادی دارند. قندها بخشی از انرژی بدن ما را تأمین می‌کنند. در واقع قند خون منبع انرژی سلول‌های بدن و مخصوصا مغز است. اما مصرف زیاد مواد قندی، اثرات منفی بسیاری مثل ابتلا به دیابت نوع دو، چاقی و آسیب دندان‌ها را دارند. طبق گزارش تحقیق انجمن قلب ایالات متحده، مقدار قند مصرفی توصیه شده روزانه برای مردان ۳۵ گرم و برای زنان ۲۰ گرم است.
در مواقعی که غذاهای شیرین مصرف می‌کنیم، مکمانیزم پاداش مغز موسوم به سیستم Mesolimbic Dopamine فعال می‌شود. دوپامین یک ماده شیمیایی است که توسط سلول‌های عصبی در حین یک رویداد مثبت آزاد می‌شود.  فعال شدن مکرر مسیر پاداش می‌تواند توسط داروها و یا با خوردن غذاهای قندی اتفاق بیافتد. در مورد مصرف غذاهای شیرین، بدین معنی است که برای به دست آوردن همان احساس ارزشمند پاداش، باید بیشتر بخوریم. یعنی بدن قند شیرینی بیشتری می خواهد.
برای مقاومت در برابر هوس شیرینی‌جات، ما باید از نورون‌های مهرکننده مغزمان استفاده کنیم. این سلولهای عصبی در قشر جلوی مغز متمرکز شده اند. یک منطقه اصلی از مغز که در تصمیم گیری، کنترل تکانه و تأخیر در رضایت شرکت دارد.
این نورون‎ها بمانند ترمز برای مغز هستند. خوردن مداوم رژیم غذایی با قند بالا می‌تواند رفتار سلول‌های عصبی مهارکننده را تغییر دهد. نکته مهم این است که این مسئله نشان می دهد که آنچه می خوریم می تواند بر توانایی ما و مقاومت در برابر وسوسه ها تأثیر بگذارد و ممکن است دلیل این امر باشد که چرا تغییر رژیم غذایی برای افراد دشوار است. خوردن اینگونه مواد قندی می تواند باعث افزایش هوس شود.
توصیه سازمان بهداشت جهانی مصرف روزانه حداکثر 25 گرم (شش قاشق غذاخوری) است.