تمام خنک کننده های گیاهی بدن ؛ از ادویه تا دمنوش

زمان مطالعه : 4 دقیقه

کسانی که طبع گرمی دارند و در هوای گرم بدنشان دچار حرارت زیادی می شود می توانند با خنک کننده های گیاهی مثل عرقیجات و چای سبز و ادویه های سرد بدنشان را خنک کنند.

بهترین نسخه های گیاهی خنک کننده بدن

یکی از راههای کم کردن حرارت بدن در فصل تابستان استفاده از ادویه و چاشنی هایی است که به عنوان خنک کننده بدن تاثیر گذارند. خنک ماندن در تابستان بسیار مهم است چرا که دمای بالای بدن ممکن است باعث گرمازدگی شود و برای این منظور استفاده از خنک کننده گیاهی بدن تاثیرگذارند.

اما چگونه بهترین و موثرترین راه برای خنک ماندن را انتخاب می کنید؟ گرما زده شدن کودکان هم بسیار مهم است و می توانید در رژیم غذاییتان از چاشنی ها و ادویه های خنک استفاده کنید.

هندوستان یکی از کشور هایی است که مصرف ادویه بالایی دارند به خصوص ادویه های خنک کننده بدن که به دلیل شرایط آب و هوایی خاص این کشور بسیار مورد استفاده قرار می گیرند، در این بخش از سلامت نمناک این دسته از چاشنی ها را به شما معرفی خواهیم کرد.

معرفی خنک کننده های گیاهی بدن و راه های کاهش حرارت بدن

8 ادویه و خوردنی خنک کننده طبیعی و گیاهی بدن

1. نعناع از مواد گیاهی خنک کننده بدن:

نعناع منافذ پوست را باز می کند و در طول هضم انرژی زیادی را آزاد می کند.

2. رازیانه قوی برای خنک کردن و کاهش حرارت بدن:

رازیانه، تازگی خاصی را به دهان می دهد و نقش خنک کنندگی را برای کل سیستم بدن ایفا می کند و حاوی ویتامین c فراوانی است.

خنک کننده های گیاهی بدن و تاثیر رازیانه روی بدن

3. تاثیر زرد چوبه برای خنک کردن بدن:

زرد چوبه نقش دارویی بسیار خوبی در تصفیه خون و کبد دارد.

4. مواد غذایی خنک کننده بدن و زیره سبز :

یکی از ادویه های رایج برای رفع مسمومیت زیره سبز است که در تابستان بسیار مفید است.

5. هل برای کاه شحرارت بدن و خنک کننده بدن:

چه حالی در تابستان با یک فنجان هل دارید؟ هل ادویه ی مناسب برای خنک نگه داشتن بدن در تابستان است.

هل از مواد گیاهی خنک کننده بدن

6. گشنیز از گیاهان خنک کننده بدن:

گشنیز ملین بسیار خوبی است و برای تابستان ها توصیه می شود چون به خنکی بدن بسیار کمک می کند.

7. خنک کننده بدن و زعفران :

زعفران یک طعم دهنده عالی و برای هضم مفید است.

8. شوید برای خنک کردن بدن:

یکی دیگر از سبزیجاتی که در تابستان توصیه می شود شوید است و بیشتر با ماهی و برنج مصرف می شود.

 

دمنوش های و نوشیدنی های گیاهی و طبیعی خنک کننده بدن

نوشیدنی های گیاهی خنک کننده بدن

1. مشهورترین خنک کننده های طبیعی بدن خاک شیر

خاک شیر گیاهی است که به صورت خودرو در دامنه ی کوه ها و صحراها رشد می کند .این گیاه محبوب و مشهور علاوه بر خنک کنندگی بدن برای رفع التهاب زخم ها، باز شدن صدا و از بین رفتن کهیر می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

2. شربت سکنجبین خنک کننده بدن

این شربت دارای طبیعت سرد و خنک است و به صفرا بر مشهور است. برای رفع تشنگی و التهاب ناشی از گرما و خنک شدن بدن از ترکیب شربت سکنجبین و خیار رنده شده استفاده کنید.

3. خنک کننده گیاهی بدن؛ بیدمشک

برای خنک کردن طبیعی بدن می توانید از بیدمشک استفاده کنید که علاوه بر کاهش دما دستگاه گوارش را تقویت می کند ، برای تقویت اعصاب و افزایش اشتها نیز مفید است.

بالا بردن تحمل در گرما با خنک کننده های گیاهی بدن

4. عرق کاسنی از خنک کننده های گیاهی بدن

عرق کاسنی دمنوش های گیاهی با طبع سرد و بهترین تصفیه کننده خون است. عرق کاسنی خنک کننده بدن و برگ آن مقوی اعصاب است.

5. گل داوودی برای خنک کردن بدن

گل داوودی طبیعت سردی دارد و دمنوش آن برای روزهای گرم تابستان و خنک کنندگی بدن عالی است.

6. خنک کننده گیاهی بدن و بابونه

بابونه هم همچون گل داوودی دارای خواص خنک کنندگی است و برای رفع عطش و تشنگی و گرمای بالای بدن مورد استفاده قرار می گیرد.

خنک کننده های گیاهی بدن و تاثیر بابونه در کاهش حرارت بدن

7. دانه های سنا از خنک کننده های گیاهی بدن

دانه های سنا برای خنک کردن حرارت گاز معده و کبد مفید هستند. در نسخه های طب سنتی این دانه ها برای تابستان بسیار تاکید شده اند زیرا گرما و خشکی این فصل می تواند باعث یبوست شود و دانه های سنا این مشکلات را رفع می کنند.

8. چای سفید از مواد گیاهی خنک کننده بدن

چای سفید که در بین چای ها، از همه کمتر اکسیده شده است، این چای مفید سبک و نشاط آور است و طبیعت سردی دارد و برای تابستان عالی است.

9. چای سبز گیاهی برای خنک کردن بدن

چای سبز در طب سنتی چینی، برای رفع حرارت و گرمازدگی استفاده می شود. دمنوش گیاهی چای سبز عطش را کاهش می دهد و تولید مایعات بدن را افزایش می دهد و این به این معناست که بدن از طریق عرق، بیشتر خنک می شود.

چای سبز یکی از خنک کننده های گیاهی مفید برای بدن 

 

یک برنامه ی عالی برای تغذیه مادران شیرده

زمان مطالعه : 6 دقیقه

تغذیه در دوران شیردهی بسیار مهم است زیرا در دوران بارداری جنین ذخایر بدن مادر را مصرف می کند به همین دلیل در دوران شیردهی باید به تغذیه خود اهمیت بدهند.

چگونگی تغذیه صحیح مادران در دوران شیردهی

خانم ها بعد از سپری کردن زایمانشان، لازم است به نیازهای بدنشان پاسخ دهند. یعنی در دوران شیردهی هر خانمی هم باید طوری نیازهای روزانه تغذیه ای خود را تامین کند. مادران شیرده اغلب گلایه های زیادی دارند از اینکه نمی دانند چه چیزی را بخورند یا نخورند و یا اینکه آیا این تصور درست است که آنچه می خورند روی شیر تاثیر می گذارد؟ به همین دلیل در این بخش از نمناک لیستی از باید و نباید های خوراکی ها در دوران شیردهی به شما معرفی می کنیم. 

غذاهایی که باید در دوران شیردهی بخورید 

سبزیجات سبز: 

سبزیجات سبز مانند اسفناج، بروکلی و غیره، منبع ویتامین آ، ث ، آهن ، آنتی اکسیدان هستند و کالری کمی دارند. این موارد جز بهترین منابع رژیم غذایی برای مادران شیرده به شمار می روند که برای رشد کودک مهم است. 

میوه های فصلی: 

میوه ها غنی از آنتی اکسیدان ها، ویتامین ها و مواد معدنی هستند. ویتامین ث به ترمیم زخم کمک می کند و بنابراین برای مادرانی که سزارین انجام می دهند مفید است. از این رو توصیه می شود که مصرف مرکبات، گوجه فرنگی، پرتقال و ...را در رژیم غذایی خود افزایش دهید. میوه هایی مثل سیب و موز به افزایش سطح انرژی در بدن و سلامتی کمک می کند. 

تخم مرغ: 

تخم مرغ منبع عالی پروتئین و همچنین ویتامین د نیز است. به همین دلیل به رشد و تقویت استخوان ها و ماهیچه ها کمک می کند در نتیجه باید در رژیم مادران شیرده و باردار وجود داشته باشد. 

مایعات: 

برای اطمینان از تولید درست شیر و حفظ میزان انرژی کافی در بدن باید آب کافی بنوشید. خشکی یکی از مسائل اصلی مادران شیرده است که می تواند تولید شیر را کاهش داده و باعث خستگی و کاهش بنیه شود. مادران شیرده باید آب میوه، آب، سوپ، شیر و غیره را به اندازه کافی بنوشند. اما از نوشیدنی های کافئینی مانند قهوه و چای باید اجتناب کرد. 

مواد غذایی سبوس دار: 

غلات سبوس دار نظیر بلغور جو دو سر، برنج قهوه ای، جو و ... منبع تامین مواد مغذی ضروری مثل پروتئین ها، ویتامین ها، آهن و مواد معدنی دیگر است. مواد غذایی سبوس دار انرژی و طاقت بدن را بالا می برند، علائم یائسگی را کاهش می دهند و در عین حال به رشد کلی کودک کمک می کند.

 

اما لازم به ذکر است برخی افراد به دلیل عدم تحمل گلوتن باید از خوردن گندم اجتناب کنند.اختلالات گلوتنی مشکل غذایی رایج است که بصورت مدفوع خونی، ناراحتی های شکم ، و کج خلقی دیده می شود مانند هر غذای دیگر، بهترین راه جلوگیری از آلرژی حذف آن از رژیم غذایی است. 

محصولات لبنی کم چرب: 

رژیم غذایی مادران در طی شیردهی باید حاوی مقداری محصولات لبنی کم چرب مانند شیر، ماست و ...باشد. علاوه بر این محصولات لبنی منبع غنی از ویتامین ب ، د و یکی از بهترین منابع کلسیم هستند. کلسیم برای رشد ساختار استخوانی کودک لازم است و به همان اندازه برای سلامتی مادران نیز ضروری می باشد. اگر به لاکتوز حساسیت دارید، شیر سویا را به شما پیشنهاد می کنیم. 

اما برخی کودکان نسبت به مصرف شیر گاو مشکل دارند. هنگامی که مادر محصولات لبنی یا شیر می خورد، ذرات ممکن است به شیر وارد شده و کودک را تحریک نماید که موجب تهوع و قولنج، اگزما، مسائل پوستی و مشکلات خواب می شود. 

گوشت : 

گوشت بدون چربی مانند مرغ سرشار از مواد مغذی ضروری هستند. گوشت کم چرب حاوی دوکوزاهگزائنوئیک اسید و اسیدهای چرب ضروری است که به شما در پیشرفت سیستم عصبی کودک کمک می کند و رشد کلی را افزایش می دهد. مواد مغذی موجود در گوشت کم چرب حال مادران شیرده را بهبود می بخشد. 

سیر: 

سالهاست مصرف سیر برای مادران شیرده توصیه می شود تا تولید شیر را افزایش دهند. اضافه کردن سیر به غذا نه تنها آن را خوش مزه می کند بلکه سیستم ایمنی را تقویت کرده وخواص ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی آن به مبارزه با عفونت کمک می کند ،اگرچه نباید در مصرف آن زیاده روی کرد زیرا ممکن است روی طعم شیر تاثیر منفی بگذارد. 

هویج : 

هویج حاوی کربوهیدرات ها و پتاسیم است که هر دو به افزایش انرژی و بنیه در مادران شیرده کمک می کنند. هم چنین منبع حیاتی بتاکاروتن هستند که در طول دوران شیردهی به آن نیاز است و باید در رژیم مادران گنجانده شود. 

بنشن : 

بنشن منبع غنی پروتئین و آهن، به ویژه برای مادران گیاهخوار است .لوبیا، نخود، عدس، بادام زمینی، لوبیا قرمز و لوبیا چیتی نمونه های خوبی از حبوبات هستند. آن ها نفاخ بوده و از این رو باید در حد اعتدال مصرف شوند، به خصوص اگر مادرسزارین شده باشد. 

چگونه نیازهای غذایی (مادر شیرده )روزانه را تامین کنید :

• مصرف پروتئین ها (مرغ، گوشت، تخم مرغ، ماهی، لبنیات، آجیل، لوبیا و دانه)را 2 - 3 بار در روز درنظر بگیرید.
• هر روز 3 وعده سبزیجات تیره و زرد پررنگ را بخورید.
• روزی دو بار میوه بخورید
• غلات کامل مثل نان گندم، حبوبات، بلغور جو دو سر و پاستا در رژیم غذایی روزمره خود بگنجانید.
• به اندازه کافی آب بنوشید تا تشنگی را رفع کنید، چون بسیاری از مادران شیرده، اغلب احساس تشنگی می کنند. 

چگونه به وزن قبل برگردید؟ 

شیردهی انرژی زیادی را می سوزاند، اما ماه ها طول می کشد تا به وزن طبیعی خود برگردید. برخی نکات در رژیم غذایی می توانند به شما کمک کنند تا وزن کم کنید. ما در این بخش از نمناک فهرستی از موارد زیر را برای کاهش وزن ذکر می کنیم:

• گوشت، مرغ و ماهی را بخار پز یا گریل کنید
• روزانه 5وعده سبزیجات بخورید
• 2وعده در روز میوه بخورید
• هر روز حداقل نیم ساعت ورزش کنید. 

غذاهایی که نباید در دوران شیردهی مصرف شود  

قهوه: 

قهوه، سودا، نوشابه های انرژی زا و چای به دلیل داشتن کافئین نباید در دوران شیردهی مصرف شوند. وجود کافئین در بدن باعث خارش، بی خوابی و کج خلقی می شود. مقادیر زیاد کافئین می تواند سطح آهن را در شیر مادر کم کند و میزان هموگلوبین را در نوزاد کاهش دهد، بنابراین بهترین راه حل ، کاهش مصرف قهوه است. 

شکلات: 

شکلات غنی از ماده ای به نام تئوبرومین است که اثر مشابه کافئین دارد. اگر احساس می کنید کج خلقی نوزاد به دلیل مصرف شکلات است، پس از مصرف آن اجتناب کنید. 

تنها راه برای دانستن اینکه آیا شما بیش از حد کافئین یا تئوبرومین مصرف می کنید یا نه، این است که رفتار کودک را مشاهده کنید .اگر مادر بیش از 750 میلی گرم کافئین در یک روز مصرف کند، ممکن است باعث نق و نوق و کج خلقی و مشکلات خواب شود. 

مرکبات: 

مرکبات منبع ویتامین ث هستند اما ترکیبات اسیدی آن ها می تواند موجب دل درد شود .دستگاه گوارش نابالغ قادر به هضم اینها نخواهد بود، در نتیجه منجر به جوش ، کج خلقی و ... می شود.همان طور که گفته شد لازم نیست مرکبات را کاملا از رژیم غذایی خود حذف کنید. مصرف یک یا دو پرتقال یا گریپ فروت روزانه خوب است. ویتامین ث، مانند انبه، آناناس، توت فرنگی، یا سبزیجات پر شاخ و برگ را از دست ندهید. 

بروکلی: 

از غذاها و سبزیجات نفاخ مانند پیاز، گل کلم، کلم و خیار دردوران شیردهی اجتناب کنید. 

ماهی با جیوه بالا: 

اگر مادران شیرده ماهی حاوی جیوه مصرف کنند، سطح بالای جیوه در شیر مادر می تواند بر رشد عصبی کودک تاثیر بگذارد. اگر زن شیرده مقدار زیادی غذاهای غنی از جیوه مصرف کند، می تواند با شیر دادن به نوزاد به رشد کودک آسیب برساند.بنابراین بیش از دوبار در هفته ماهی مصرف نکنید. 

بادام زمینی: 

اگر سابقه آلرژی نسبت به بادام زمینی دارید از مصرف بادام زمینی در دوران شیردهی اجتناب کنید. پروتئین های آلرژیک در بادام زمینی ممکن است به شیر مادر و سپس به نوزاد منتقل شده و کودک مبتلا به خارش ، خس خس یا کهیر شود. خوردن حتی کمی بادام زمینی می تواند منجر به انتقال آلرژی از شیر مادر به نوزاد بین یک تا شش ساعت بعد شود. 

جعفری و نعناع: 

نعناع و جعفری دو گیاهی هستند که اگر به مقدار زیاد مصرف شود شیر را کاهش می دهد. هر وقت که این گیاهان را می خورید، شیر را تحت نظر بگیرید، به خصوص زمانی که نوزادتان در جهش رشد است. این مرحله زمانی است که او به شیر بیش از حد معمول نیاز دارد. گیاه دیگر، مریم گلی است که شیر را کاهش می دهد. 

غذاهای ادویه دار: 

غذاهای ادویه دار و تند می توانند برخی کودکان را تحریک کنند، در حالی که برخی دیگر با آن مشکل ندارند و برای مدتی کج خلق می شوند. 

ذرت: 

خوردن ذرت در میان مادران و کودکان نوپا رایج است ، اما باعث ناراحتی و خارش در کودکان می شوند. اگر دیدید که نوزادتان به ذرت حساسیت دارد، آن را از رژیم غذایی خود حذف کنید

وقتی پیتزا و همبرگر بلای جانتان می شود

زمان مطالعه : 3 دقیقه

دلایل مهمی برای نخوردن پیتزا و همبرگر و دوری از آن ها وجود دارد، مصرف پیتزا و همبرگر علاوه بر افزایش وزن عوارض جدی و خطرناک دیگری را به همراه دارد.

به دلایلی مهم از خوردن همبرگر و پیتزا دوری کنید

پیتزا به دلیل طعم شگفت انگیزی که دارد در سراسر جهان بسیار محبوب شده است. به نظر می رسد پیتزا غذایی سالم باشد زیرا دارای تمام رژیم های غذایی مانند لبنیات، سبزیجات، گوشت و نان می شود. علاوه بر این غذایی پختنی و سرخ کردنی نیز نمی باشد اما ممکن است متعجب شوید که چرا باید از خوردن آن دست بردارید زیرا افراط در مصرف آن عادتی ناسالم است. چنانچه مرتبا پیتزا می خورید به معایب آن دقت کنید تا مصرف بیش از حد آن را متوقف کنید.

عوارض جدی و خطرناک خوردن پیتزا و همبرگر

1. پیتزا برای اسیدیته بدن بد و سبب تحریک معده می شود :

محتویات پیتزا مانند پنیر، سس و همچنین پوسته نان برای هضم توسط معده دشوار است بخصوص اگر از اسیدیته معده رنج می برید. اکثر پیتزا ها حاوی سس گوجه فرنگی هستند و به دلیل خاصیت اسیدیته، مصرف آن برای افرادی که از ریفلاکس معده رنج می برند توصیه نمی شود. این خاصیت اسیدیته پیتزا سبب می شود تا تمایل بیشتری به خوردن آن داشته باشید. با خوردن 1-2 برش از پیتزا درکنار غذاهای معمولی اثرات بیماری تا حدی کاهش میابد.

 

2. پیتزا دارای گلیسمی بالا می باشد:

چندین بار در بخش سلامت نمناک به این مسئلهخ اشاره کرده ایم که اساس پیتزا آرد سفید است که دارای شاخص قندخون بالایی می باشد بدین معنا که با مصرف پیتزا قندخون سریعا افزایش می یابد. آرد سفید برخلاف آرد سبوس دار دارای مواد مغذی کمتری است. اثرات مصرف آرد سفید شبیه به مصرف قند می باشد و با افزایش وزن، سطح قندخون بالا و سطح مواد مغذی کم را گسترش می دهد. علاوه براین آرد سفید سرشار از گلوتن بوده و باعث افزایش چربی شکمی و همچنین ابتلا به دیابت نوع دو، بیماری قلبی و سرطان سینه خواهد شد.

3. پیتزا و همبرگر دارای ترکیبات نامناسبی از مواد غذایی است:

تلاش برای جذاب بنظر رسیدن پیتزا باعث شده است تا ترکیبات آن ناسازگار با دستگاه گوارش باشد. ترکیب گوشت، پنیر و آرد سفید به خودی خود مخلوط ناسالمی است و این ناسازگاری سبب تاثیرات بدی بر سلامتی خواهد شد.

4. پیتزا و همبرگرها سرشار از چربی های اشباع شده، نمک و کالری هستند :

امروزه بیشتر پیتزا هایی که مصرف می شوند حاوی نمک، چربی و کالری بالایی می باشند. افزایش کلسترول بد خون سطح قندخون را نیز افزایش می دهد و قلب را در معرض ابتلا به بیماری های قلبی به ویژه بیماری عروق کرونر و ایست قلبی قرار می دهد. طبق تحقیقات انجام شده مقدار نمک موجود در پیتزا دوبرابر مقدار نمک توصیه شده برای یک بزرگسال می باشد و دو برش از پیتزا علاوه بر چربی زیاد دارای 600 کالری است.

5. پیتزا و همبرگر از غذا های فرآوری شده ناسالمی محسوب می شود:

آرد، پنیر، گوشت، قارچ و بسیاری از مواد دیگر که در پیتزا مورد استفاده قرار می گیرند روند فرآوری شده ناسالمی دارند. مواد نگهدارنده موجود در پیتزا می تواند اثرات منفی بر سلامتی بدن داشته باشد. پیتزا پپرونی که بسیار محبوب است دارای نیترات و مواد مضر فراوانی است که باعث سرطان و بیماری های قلبی خواهد شد.

6. پیتزا باعث می شود تا از غذاهای سالم دوری کنید:

آیا تابه حال فکر کرده اید که در صورت عدم سفارش پیتزا چه می کردید؟ ممکن است غذاهایی چون سبزیجات تازه، میوه، غذاهای دریایی یا دیگر غذاها را بخورید که چربی و کالری کم تری برایتان تامین می کنند را مصرف کنید اما دوست داران پیتزا معمولا ترجیح می دهند لذت خوردن پیتزا را در تمام روز تجربه کنند به همین سبب به اصطلاح معتاد آن خواهند شد.

7. پیتزا اعتیاد آور است:

اعتیاد به پیتزا واقعا بد است زیرا سبب آزاد سازی هورمون دوپامین در مغز شده و باعث می شود اعتیاد به آن داشته و از غذاهای سالم دیگر متنفر باشید.

8. پیتزا و همبرگر ابتلا به سرطان را افزایش می دهد :

یک عدد ساندویچ چیزبرگر همراه با سیب زمینی سرخ کرده بیش از 900 واحد کالری دارد و اگر یک لیوان نوشابه نیز همراه این ساندویچ بخورید 1200 کالری دیگر وارد بدن خود کرده اید. خوردن غذاهای پرکالری، مانند همبرگر و پیتزا سبب افزایش وزن، فشارخون و دیابت نوع 2، افزایش خطر ابتلا به سرطان می شود.

برای پیشگیری از سرطان های مرتبط با چاقی باید بر رژیم غذایی دارای انرژی بالا نیز توجه کنید و غذاهای فرآوری شده مانند همبرگر و پیتزا دارای تراکم انرژی بالا مصرف نکنید بلکه غذاهای کامل از جمله سبزیجات، میوه ها، پروتئین های کم چرب و لوبیا، که دارای انرژی کم هستند، استفاده نمایید.

لیست غذاهای حساسیت زا و نحوه کنار آمدن با حساسیت‌های غذایی

زمان مطالعه: ۹ دقیقه

 

 

حساسیت غذایی یکی از مشکلات بسیار شایع است. حدود ۵ درصد بزرگ‌سالان و ۸ درصد کودکان با این مشکل مواجه هستند و این آمار همچنان رو به افزایش است. هرچند هر غذایی می‌تواند حساسیت زا باشد اما بیشترین حساسیت غذایی تنها با ۸ نوع غذا ایجاد می‌شود. در این مقاله با انواع غذاهای حساسیت زا و علائم ناشی از مصرف آنها بیشتر آشنا می‌ شویم.

 

حساسیت غذایی چیست؟

حساسیت غذایی وضعیتی است که طی آن با مصرف غذاهای خاص نوعی پاسخ ایمنی غیرطبیعی ایجاد می‌شود. در افرادی که حساسیت غذایی دارند، حتی مصرف مقدار بسیار کمی از غذاهای حساسیت زا می‌تواند واکنش حساسیتی (آلرژی) ایجاد کند.

علائم بیماری می‌تواند از چند دقیقه تا چند ساعت بعد از مصرف ماده غذایی بروز کند. در ادامه، بعضی علائم حساسیت غذایی آورده شده است:

• تورم زبان، دهان و ورم صورت؛
• سختی در تنفس؛
• فشار خون پایین؛
• استفراغ؛
• اسهال؛
• کهیر؛
• جوش خارش‌دار.

 

در موارد شدید، غذاهای حساسیت زا می‌توانند سبب آنافیلاکسی شوند. شوک آنافیلاکسی در بعضی موارد کشنده است.

شایع‌ترین غذاهای حساسیت زا

۱. شیر گاو

حساسیت به شیر گاو اغلب در نوزادان و کودکان خردسال دیده می‌شود، به‌خصوص اگر زیر شش‌ماهگی با پروتئین شیر گاو در تماس بوده باشند. این یکی از شایع‌ترین حساسیت‌های دوران کودکی است که ۲ تا ۳درصد نوزادان و کودکان نوپا را درگیر می‌کند. بااین‌حال حدود ۹۰ درصد کودکان با رسیدن به سه‌سالگی این مشکل را پشت سر می‌گذارند. این موضوع در بزرگ‌سالان شیوع کمتری دارد.

حساسیت شیر گاو ممکن است در هر دو شکل با IgE و غیر IgE اتفاق بیفتد؛ اما حساسیت از نوع IgE شایع‌ترین و وخیم‌ترین نوع است. کودکان یا بزرگ‌سالان مبتلا به حساسیت IgE پنج تا سی دقیقه بعد از مصرف شیر گاو واکنش نشان می‌دهند و علائمی مانند تورم، جوش، کهیر، استفراغ و در موارد نادر، آنافیلاکسی را تجربه می‌کنند. در حساسیت غیر IgE معمولا علائم روده‌ای مانند استفراغ، یبوست یا اسهال و التهاب دیواره روده دارند. ممکن است تشخیص حساسیت شیری غیر IgE دشوار باشد؛ زیرا گاهی اوقات علائم نشانگر عدم تحمل غذایی هستند و آزمایش خون برای آن وجود ندارد.

اگر حساسیت شیر گاو تشخیص داده شود، تنها روش درمانی مصرف‌‌نکردن شیر گاو و محصولات آن است که شامل تمام غذاها و نوشیدنی‌های حاوی مواد زیر می‌شود:

• شیر؛
• شیر خشک؛
• پنیر؛
• کره؛
• مارگارین (کره گیاهی)؛
• ماست؛
• خامه؛
• بستنی.

همچنین مادران مبتلا به این حساسیت که به نوزاد خود شیر مادر می‌دهند، باید شیر گاو و غذاهای حاوی آن را از رژیم غذایی خود حذف کنند. برای نوزادانی که شیر مادر نمی‌خورند، جایگزین مناسب استفاده از شیرهایی بر پایه شیر گاو است که پزشک توصیه می‌کند.

پرفروش‌ترین انواع شیر را ببینید

۲. تخم‌مرغ

حساسیت به تخم‌مرغ دومین مورد شایع حساسیت غذایی در کودکان است. با‌این‌حال ۶۸ درصد از کودکانی که به تخم‌مرغ حساسیت دارند، با رسیدن به شانزده‌سالگی حساسیت را پشت سر می‌گذارند.

علائم حساسیت عبارت‌اند از:

• درد گوارشی مانند درد معده؛
• واکنش پوستی مانند کهیر یا جوش؛
• مشکلات تنفسی؛
• آنافیلاکسی (در موارد نادر).

جالب است بدانید احتمال دارد فردی به سفیده تخم‌مرغ حساسیت داشته باشد ولی به زرده آن حساسیت نداشته باشد و برعکس؛ زیرا پروتئین‌های موجود در سفیده و زرده تخم‌مرغ کمی متفاوت‌اند. باوجوداین بیشترین پروتئین‌های حساسیت‌زا در سفیده تخم‌مرغ‌ موجودند؛ به همین دلیل حساسیت به سفیده تخم‌مرغ شایع‌تر است.

مانند سایر حساسیت‌ها، درمان حساسیت به تخم‌مرغ رژیم غذایی بدون آن است. بااین‌حال شاید مجبور نباشید تمام غذاهای مربوط به تخم‌مرغ را کنار بگذارید؛ مثلا پختن تخم‌مرغ ممکن است شکل پروتئین‌های حساسیت‌زا را تغییر دهد؛ درنتیجه بدن شما آنها را مضر تشخیص نمی‌دهد؛ یعنی این ویتامین ها احتمالا واکنش کمتری ایجاد می‌کنند. این‌گونه است که پژوهشگران در یک پژوهش دریافته‌اند که حدود ۷۰ درصد کودکانِ دچار حساسیت به تخم‌مرغ می‌توانند بیسکویت‌ها و کیک‌های حاوی تخم‌مرغ پخته را تحمل کنند.

 

مطالعه دیگری نشان می‌دهد که دادن غذاهای پخته به کودکان دچار حساسیت به تخم‌مرغ می‌تواند زمان لازم برای گذر از این وضعیت را کاهش دهد؛ اما این موضوع برای همه صادق نیست و اگر به تخم‌مرغ حساسیت دارید، ممکن است عواقب مصرف آن شدید باشد؛ به همین دلیل قبل از مصرف هر نوع غذای حاوی تخم‌مرغ باید با پزشک مشورت کنید.

 

۳. مغزهای درختی

حساسیت به مغزهای درختی حساسیت به تعدادی از مغزها و دانه‌هایی است که از درختان به دست می‌آیند و یکی از شایع‌ترین حساسیت‌های غذایی است. برخی از مغزهای درختی عبارت‌اند از:

• آجیل برزیلی؛
• بادام درختی؛
• بادام هندی؛
• فندق؛
• پسته؛
• دانه کاج؛
• گردو.

افراد دچار حساسیت به مغزهای درختی معمولا به محصولات غذایی حاصل از این مواد مانند کره و روغن هم حساسیت دارند.

توصیه می‌شود که حتی اگر به یک یا دو نوع مغز درختی حساسیت دارید، از این آجیل‌های درختی استفاده نکنید؛ زیرا حساسیت به یک نوع مغز احتمال حساسیت به دیگر انواع مغزها را افزایش می‌دهد. علاوه‌براین کنارگذاشتن همه آنها راحت‌تر از کنارگذاشتن یک یا دو نوع مغز است و برخلاف سایر حساسیت‌ها، حساسیت به مغزهای درختی معمولا مادام‌العمر است.

همچنین این حساسیت ممکن است بسیار شدید باشد؛ به‌طوری‌که حساسیت به مغزهای درختی علت ۵۰ درصد از مرگ‌های ناشی از آنافیلاکسی است؛ به همین دلیل افراد دچار حساسیت به مغز درختی (مانند سایر حساسیت‌های بالقوه تهدیدکننده زندگی) بهتر است همیشه یک اپی‌پن (epi-pen) همراه داشته باشند.

۴. بادام‌زمینی

حساسیت به بادام زمینی هم مانند حساسیت به مغزهای درختی بسیار شایع است و ممکن است واکنش حساسیتی شدید یا کشنده‌ای ایجاد کند. بااین‌حال، بادام‌زمینی جزو مغزهای درختی نیست؛ بادام‌زمینی نوعی حبوبات است، اما افرادی که به بادام‌زمینی حساسیت دارند، اغلب به مغزهای درختی هم حساس‌اند.

هرچند علت حساسیت به بادام‌زمینی مشخص نیست، تصور می‌شود افرادی که سابقه خانوادگی در حساسیت به بادام‌زمینی دارند، بیشتر در معرض خطرند؛ به همین دلیل گفته می‌شود دادن بادام‌زمینی به کودک ازطریق رژیم غذایی مادران شیرده یا در زمان ازشیرگرفتن ممکن است موجب حساسیت به بادام‌زمینی شود. بااین‌حال مطالعات نشان می‌دهند که دادن زودهنگام بادام‌زمینی ممکن است اثری حفاظتی داشته باشد؛ بنابراین در این موارد با پزشک مشورت کنید.

حساسیت به بادام‌زمینی حدود ۴ تا ۸ درصد کودکان و ۱ تا ۲ درصد بزرگ‌سالان را درگیر می‌کند. بااین‌حال مشکل حدود ۱۵ تا ۲۲ درصد کودکانی که به بادام‌زمینی حساسیت دارند، با رسیدن به دوران نوجوانی برطرف می‌شود.

مانند سایر حساسیت‌ها، حساسیت به بادام‌زمینی با ترکیبی از سابقه والدین، آزمایش پوستی، آزمایش‌های خونی و چالش‌های غذایی تشخیص داده می‌شود.

در حال حاضر، تنها درمان مؤثر حذف کامل بادام‌زمینی و محصولات حاوی آن است. با‌وجوداین درمان‌های جدید برای کودکان دارای حساسیت به بادام‌زمینی درحال‌توسعه است. این شامل دادن مقدار کمی از بادام‌زمینی زیرنظر پزشک است تا حساسیت‌زدایی شود.

۵. جانوران دریایی

حساسیت به جانوران دریایی به‌دلیل حمله سیستم ایمنی بدن به پروتئین‌های ماهی‌های رده سخت‌پوستان و نرم‌تنان ایجاد می‌شود. این جانوران شامل موارد زیر هستند:

• میگو؛
• خرچنگ؛
• لابستر؛
• ماهی مرکب؛
• صدف.

شایع‌ترین چیزی که حساسیت به غذای دریایی را ایجاد می‌کند، پروتئینی به نام تروپومیوزین است. سایر پروتئین‌هایی که ممکن است پاسخ ایمنی ایجاد کنند، آرژینین کیناز و زنجیره سبک میوزین هستند.

علائم حساسیت به جانوران دریایی معمولا سریع ایجاد می‌شود و شبیه دیگر حساسیت‌های غذایی IgE است. بااین‌حال حساسیت واقعی به غذاهای دریایی گاهی به‌سختی از واکنش منفی به آلاینده‌های غذای دریایی مانند باکتری، ویروس یا انگل تشخیص داده می‌شود؛ زیرا هر دو علائم مشابهی دارند و می‌توانند مشکلات گوارشی مانند استفراغ، اسهال و معده درد ایجاد کنند.

حساسیت به جانوران دریایی در طول زمان برطرف نمی‌شود؛ بنابراین بیشتر افراد دچار این حساسیت باید تمام جانوران دریایی را از رژیم غذایی خود حذف کنند تا واکنش حساسیتی ایجاد نشود.

جالب است که حتی بخارات حاصل از پختن جانوران دریایی هم ممکن است در افراد مبتلا به حساسیت، حساسیت به جانوران دریایی را ایجاد کند؛ به همین دلیل به این افراد توصیه می‌شود در زمان طبخ غذاهای دریایی در آن محیط نباشند.

۶. ماهی

حساسیت به ماهی شایع است و حدود ۲ درصد از بزرگ‌سالان را درگیر می‌کند. برخلاف سایر حساسیت‌ها بعید نیست که این حساسیت ادامه‌دار باشد، به‌طوری‌که ۴۰ درصد از افراد مبتلا در بزرگ‌سالی نیز همچنان حساسیت دارند.

مثل حساسیت به جانوران دریایی، حساسیت به ماهی هم ممکن است واکنش حساسیتی شدید و بالقوه کشنده‌ای ایجاد کند. علائم اصلی در این نوع حساسیت، استفراغ و اسهال است؛ اما در موارد نادر ممکن است آنافیلاکسی هم اتفاق بیفتد؛ به همین دلیل افراد دچار این حساسیت باید در مواردی که ممکن است تصادفی ماهی بخورند، اپی‌پن همراه داشته‌ باشند.

به‌دلیل علائم مشابه، حساسیت به ماهی گاهی با واکنش به آلاینده‌های ماهی مثل باکتری، ویروس و سموم اشتباه گرفته می‌شود.

ازآنجا‌که پروتئین مشابهی بین ماهی‌های باله‌دار و دیگر جانوران دریایی وجود ندارد، ممکن است افرادی که به جانوران دریایی حساسیت دارند، به ماهی حساس نباشند. بااین‌حال افراد دچار حساسیت به ماهی معمولا به یک یا چند نوع ماهی حساس‌اند.

۷. گندم

حساسیت به گندم نوعی پاسخ حساسیتی به یکی از پروتئین‌های موجود در گندم است. این حساسیت بیشتر در کودکان اتفاق می‌افتد. البته کودکان دچار حساسیت به گندم معمولا با رسیدن به ده‌سالگی این مشکل را پشت سر می‌گذارند.

مانند سایر حساسیت‌ها، حساسیت به گندم موجب درد گوارشی، کهیر، استفراغ، جوش‌، تورم و در موارد شدید آنافیلاکسی می‌شود.

در اغلب مواقع، این حساسیت با بیماری سلیاک و حساسیت گلوتن غیرسلیاکی اشتباه گرفته می‌شود؛ چون ممکن است علائم گوارشی مشابهی داشته باشند. حساسیت واقعی به گندم موجب واکنش ایمنی به یکی از صدها پروتئین موجود در گندم می‌شود. این واکنش ممکن است شدید یا حتی کشنده باشد، درحالی‌که بیماری سلیاک و حساسیت گلوتن غیرسلیاکی زندگی را تهدید نمی‌کنند. اینها با واکنش ایمنی غیرطبیعی به یک پروتئین خاص (گلوتن) که در گندم هم وجود دارد، ایجاد می‌شوند.

افراد مبتلا به بیماری سلیاک و حساسیت گلوتن غیرسلیاکی باید گندم و سایر غلات حاوی پروتئین گلوتن را کنار بگذارند. افرادی که فقط به گندم حساسیت دارند، لازم است از آن پرهیز کنند. این افراد می‌توانند گلوتن موجود در غلات دیگر به‌جز گندم را تحمل کنند.

حساسیت به گندم اغلب با آزمایش پوستی تشخیص داده می‌شود. تنها روش درمان، کنارگذاشتن گندم و مواد حاصل از گندم، ازجمله غذاها و مواد آرایشی‌بهداشتی حاوی گندم است.

۸. سویا

حساسیت به سویا حدود ۰٫۴ درصد کودکان را درگیر می‌کند که بیشتر، نوزادان و کودکان زیر سه سال‌اند. این حساسیت با پروتئین موجود در سویا یا محصولات حاوی سویا ایجاد می‌شود. بااین‌حال حدود ۷۰ درصد کودکان با گذشت زمان از این حساسیت رها می‌شوند.

علائم بیماری از خارش، سوزن دهان و آبریزش بینی تا جوش، آسم یا سختی تنفس متغیر است. در موارد نادر، حساسیت به سویا ممکن است موجب آنافیلاکسی شود.

جالب است که تعداد کمی از نوزادان حساس به شیر گاو، به سویا هم حساسیت دارند.

 

غذاهای شایعی که حساسیت به سویا را ایجاد می‌کنند، شامل سویا و محصولات سویا مانند شیر سویا یا سس سویا هستند. ازآنجایی‌که سویا در بسیاری از غذاها استفاده می‌شود، لازم است که دستورالعمل غذاها را بخوانید. مانند سایر حساسیت‌ها، تنها راه درمان حساسیت به سویا پرهیز از مصرف آن است.

سایر غذاها

هشت غذایی که نام بردیم، شایع‌ترین عوامل حساسیت‌زا هستند. بااین‌حال موارد بیشتری هم وجود دارد. حساسیت‌های غذاییِ کمتر شایع ممکن است موجب علائمی مثل خارش ملایم لب‌ها و دهان (سندرم حساسیت دهانی) تا آنافیلاکسی تهدیدکننده زندگی شوند.

بعضی از حساسیت‌های غذایی کمتر شایع را در زیر می‌آوریم:

• کتان؛
• دانه کنجد؛
• هلو؛
• موز؛
• آووکادو؛
• کیوی؛
• کرفس؛
• سیر؛
• دانه خردل؛
• رازیانه؛
• بابونه.

سخن آخر

به یاد داشته باشید که حتما درمورد حساسیت غذایی خود با پزشک مشورت کنید و غذاهایی را که برایتان مشکل‌ساز هستند شناسایی کنید.

شما به چه غذایی حساسیت دارید؟ چه روشی را برای درمان یا کنارآمدن با غذاهای حساسیت زا انتخاب کرده‌اید؟

تفاوت رژیم گیاهخواری و خام گیاهخواری چیست؟ کدام سالم تر است؟

زمان مطالعه: ۶ دقیقه

 

 

گیاه خواری موضوع تازه‌ای در دنیا نیست. گیاه خواری تقریبا از ۷۰۰ سال‌ قبل از میلاد مسیح تاکنون در جهان دیده شده است و انواع مختلفی هم دارد. آدم‌ها به‌دلایل مختلفی به‌سراغ این سبک زندگی می‌روند. برخی به‌دنبال سلامتی‌اند، برخی هم آن را به‌دلایل اخلاقی و حتی مذهبی دنبال می‌کنند. دوستداران حیوانات و محیط زیست هم که گل سرسبد طرف‌داران گیاهخواری‌اند. هرچند گیاه خواری موضوع آشنایی است، مشتقات آن مثل خام گیاهخواری هنوز جنبه‌های مبهم و نامشخصی برای عموم دارد. برای روشن‌شدن موضوع، در این مقاله درباره تفاوت رژیم گیاهخواری و خام گیاهخواری می‌خوانید.

 

رژیم گیاهخواری چیست؟

بنا به تعریف جامعه گیاهخواران، گیاهخوار کسی است که از خوردن این مواد خودداری می‌کند: گوشت قرمز، گوشت پرندگان، گوشت شکار، ماهی، صدف و هر محصول دیگری که از کشتار حیوانات به دست می‌آید. در رژیم گیاهخواری انواع میوه ها، سبزیجات، حبوبات، دانه‌ها و خشکبار وجود دارد. گیاهخواری به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شود، مثلا:

 

 

• گیاهخواری حاوی شیر و تخم‌مرغ:در این نوع از رژیم گیاهخواری هیچ نوع گوشتی مصرف نمی‌شود، اما خوردن تخم مرغ و لبنیات مانعی ندارد؛
• گیاهخواری حاوی شیر: این دسته از گیاهخواران گوشت و تخم‌مرغ مصرف نمی‌کنند، اما شیر و لبنیات دیگر را با کمال میل در رژیم غذایی‌شان دارند؛
• گیاهخواری حاوی تخم‌مرغ: در این روش از گیاهخواری ، گوشت و هیچ فراورده حیوانی‌ای به‌جز تخم‌مرغ مصرف نمی‌شود؛
• خام گیاهخواری: در این شیوه از گیاهخواری هیچ‌گونه فراورده حیوانی مصرف نمی‌شود: هیچ‌ فراورده‌ای.

کسانی هم که به‌طور دائم گیاهخوار نیستند، نیم‌گیاهخوار خوانده می‌شوند. دسته‌ای از دوستداران گیاهخواری نیز گوشت پرندگان و گوشت قرمز مصرف نمی‌کنند؛ اما ماهی را به رژیم غذایی‌شان راه می‌دهند. به این افراد هم پسکاتاریان (pescatarians) یا ماهی‌خوار می‌گویند. این دو دسته از افراد عملا زیر عنوان گیاهخوار قرار نمی‌گیرند.

 

رژیم خام گیاهخواری چیست؟

برای بررسی تفاوت رژیم گیاهخواری و خام گیاهخواری قبل از هر چیز باید بگوییم که خام گیاهخواری سخت‌گیرانه‌ترین شکل گیاهخواری است. جامعه گیاهخواران این رژیم را روشی می‌داند که هرگونه بهره‌برداری ظالمانه از حیوانات را محکوم می‌کند؛ پس خام گیاهخواران فقط مخالف استفاده غذایی از حیوانات نیستند؛ بلکه هر استفاده دیگری از آنها را هم درست نمی‌دانند.

خام گیاهخواران نه گوشت می‌خورند و نه لبنیات، تخم‌مرغ و فراورده‌های حیوانی دیگر؛ مثلا از خوردن عسل، گلاتن، قرمزدانه مکزیکی یا کارمین، پپسین، انواعی از ویتامین D3، شِلاک، آلبومین و کازِئین هم خودداری می‌کنند. بیشتر دلایل خام گیاهخواران و گیاهخواران برای نخوردن گوشت و تولیدات حیوانی مشابه است؛ اما تفاوت‌هایی در میزان سخت‌گیری‌شان درباره این موضوع وجود دارد.

برای مثال هر دو گروه به‌خاطر محیطزیست و حفظ سلامت بدن خود از خوردن گوشت و فراورده‌های حیوانی خودداری می‌کنند؛ اما خام گیاهخواران در انتخاب مواد غذایی سخت‌گیرترند و معتقدند که انواع فراورده‌های حیوانی می‌تواند سلامتی‌شان را در معرض خطر قرار دهد و برای محیط‌زیست عواقب جبران‌ناپذیری داشته باشد.

 

گیاهخواران معتقدند که ازنظر اخلاقی، کشتن حیوانات کار درستی نیست؛ اما مصرف فراورده‌های حیوانی مانند شیر و تخم‌مرغ را مجاز می‌دانند؛ البته تا زمانی که تولید آنها همراه با آسیب‌زدن به حیوانات نباشد.

دراین‌زمینه نگاه خام گیاهخواران سخت‌گیرانه‌تر است و می‌گویند حیوانات باید زندگی کاملا آزادانه‌ای داشته باشند و انسان‌ها نباید به‌هیچ‌وجه در مسیر تولید غذا و لباس، کشفیات علمی و… از آنها بهره‌کشی کنند.

پس همان‌طور که دریافتید، تفاوت رژیم گیاهخواری و خام گیاهخواری در نگاه آنها به چگونگی برخورد انسان‌ها با حیوانات هم هست.

 

وضعیت مواد مغذی در رژیم‌های گیاهخواری و خام گیاهخواری چگونه است؟

پژوهش‌ها نشان می‌دهند که رژیم‌های غذایی گیاهخواری و خام گیاهخواری ازنظر چربی‌های اشباع‌شده و کلسترول، کمبود دارند. در مقابل، مقادیر زیادی از ویتامین ها، مواد معدنی، فیبر و گیاهان مقوی و سالم در این رژیم‌ها جای دارند.

هم رژیم گیاهخواری و هم رژیم خام گیاهخواری سرشار از مواد مغذی‌اند؛ مثلا میوه‌ها، سبزیجات، دانه‌ها، غلات کامل، خشکبار و فراورده‌های سویا. اما اگر فردی بدون داشتن برنامه‌ای درست به این رژیم‌ها روی بیاورد، با کمبودهایی جدی مواجه خواهد شد؛ مثلا امکان دارد که بدنش دچار کمبود روی، کمبود آهن، کلسیم و کمبود ویتامین D شود.

طرف‌داران هر دو رژیم گیاهخواری و خام گیاهخواری هم کمبود ویتامین B12 و اسیدهای چرب زنجیره‌بلند امگا ۳ دارند. این را هم بدانید که کمبود این مواد در رژیم خام گیاهخواری بیشتر از رژیم گیاهخواری است.

 

 

کدام‌یک از دو رژیم غذایی سالم تر است؟

بنا به پژوهش‌ها و گزارش‌های تحقیقاتی مختلف، اگر هریک از این رژیم‌های غذایی به‌درستی تنظیم شوند، استفاده از آنها در تمام مراحل زندگی مجاز است؛ اما اگر برنامه‌ریزی درستی برای غذاهای مصرفی‌تان نداشته باشید، با کمبود اسیدهای چرب امگا۳، کلسیم و ویتامین‌های D و B12 روبه‌رو خواهید شد. این کمبودها سلامت جسم و سلامت روان‌ شما را مختل می‌کنند.

هر دو روش تغذیه باید با برنامه‌ریزی‌هایی دقیق پیش بروند. برنامه‌های دقیق غذایی می‌توانند به جذب بهتر و بیشتر مواد مغذی کمک کنند. شاید لازم باشد گیاهخواران و خام گیاهخواران غذاهای غنی‌شده و مکمل‌هایی به‌ویژه آهن، کلسیم، امگا۳ و ویتامین‌های D و B12 مصرف کنند.

این دسته از افراد باید میزان مواد مغذی مصرفی خود در طول روز را به‌دقت کنترل کنند. برای این کار، اول باید میزان مواد مغذی موجود در خون بررسی شود؛ سپس درصورت نیاز بدن، داروهای مکمل مصرف شود.

مطالعات محدودی نیز نشان می‌دهند تفاوت رژیم گیاهخواری و خام گیاهخواری در ابتلا به بیماری ها هم محسوس است؛ برای مثال خام گیاهخواران کمتر از گیاهخواران در معرض دچارشدن به دیابت نوع دوم، بیماری های قلبی و انواع سرطان هستند. علاوه بر اینها، خام گیاهخواران شاخص توده بدنی (BMI) کمتری از گیاهخواران دارند؛ بنابراین به نظر می‌رسد با افزایش سن، کمتر به وزن آنها اضافه می‌شود.

البته رژیم‌های گیاهخواری و خام گیاهخواری هنوز به مطالعات بیشتری نیاز دارند و نمی‌توانیم با قطعیت درباره مزایا و معایب آنها صحبت کنیم. برای شروع باید مضرات خام گیاهخواری یا گیاهخواری را هم در نظر بگیرید.

بااین‌همه، رژیم خام گیاهخواری ازنظر کنترل وزن و کاهش خطر ابتلا به برخی بیماری‌ها، از رژیم گیاهخواری مفیدتر است. درعین‌حال، همین رژیم خام گیاهخواری، اگر به‌درستی تنظیم نشود، سبب کمبود مواد مغذی در بدن می‌شود.

نکات مهم برای خرید محلول ضدعفونی کننده میوه و سبزیجات

خام گیاهخواری فقط به تغذیه مربوط نمی‌شود

تفاوت رژیم گیاهخواری و خام گیاهخواری تاحدی هم در اصول و منش فکری طرف‌داران هر دو رژیم دیده می‌شود. درواقع خام گیاهخواری بیش از آنکه روشی برای تغذیه باشد، نگاهی است که سبک زندگی افراد را می‌سازد. خام گیاهخواران با آسیب‌زدن به حیوانات و نادیده‌گرفتن حقوق آنها مشکل دارند؛ به همین خاطر است که بیشتر آنها حتی از لباس‌هایی از جنس پشم، ابریشم، خز، چرم، جیر و… هم استفاده نمی‌کنند.

خام‌ گیاهخواران دور هر نوع برندی را که از حیوانات سوءاستفاده می‌کند، به‌راحتی خط می‌کشند؛ مثلا فقط از آن دسته لوازم آرایشی استفاده می‌کنند که در تولیدشان خبری از دست‌درازی به زندگی حیوانات نیست.

این دسته از افراد با مسابقات اسب‌دوانی، سیرک‌ها، مراسم گاوبازی و هر فعالیت دیگری که در آنها از حیوانات سوءاستفاده می‌شود، کاملا مخالف‌اند. خام گیاهخواران روش زندگی و تغذیه خود را برای حفظ زمین و محیط‌زیست و جلوگیری از تشدید مشکلاتی مانند گرمایش کره زمین مناسب و مفید می‌دانند.

در آخر

پس متوجه شدیم که تفاوت رژیم گیاهخواری و خام گیاهخواری در شدت پایبندی به قوانینی است که در آنها خوردن فراورده‌های حیوانی منع می‌شود. خام گیاهخواری در میان روش‌های مختلف گیاهخواری سخت‌گیرترین است. مطالعاتی محدود نشان می‌دهد که احتمالا خام گیاهخواری مزایای بیشتری از گیاهخواری دارد.